14GB
ბოლოთქმა - თეა კალანდია [14GB]
FaceBook Twitter
E-mail Print
მე


ეს ამბავი 1993 წლის 27 სექტემბერს, საღამოს, 5 საათზე დაიწყო, როდესაც პირველი არხის (ახლანდელი საზოგადოებრივი) ეთერით მაშინდელმა მეორე პირმა გვამცნო, რომ სოხუმი დაეცა. სიტყვა დევნილის, იძულებით გადაადგილებული პირის ენციკლოპედიური განმარტებაც ჩემს გონებაში მაშინ გაჩნდა. მე(ს) მნიშვნელოვანი ნაწილი გაქრა და „ჩვენ“ აღარ არსებობდა! ჩვენ, ყველანი, ერთ დღეს დევნილებად ვიქეცით. შემდეგ? შემდეგ იყო ყოველდღიური, ყოველწუთიერი და ყოველწამიერი უკან დაბრუნების მოლოდინი, ლადო ფოჩხუა წერს: „მგელივით კბილებდაკრეჭილ თბილისს „კალაშნიკოვი“ მოეღერებინა“, მაგრამ „კალაშნიკოვით“ ვის და ჩვენ ვერ გაგვაკვირვებდა.” სიცივე, შიმშილი, გარდაცვლილთა და უგზო-უკვლოდ დაკარგულთა უსასრულო სია.

მაგრამ ახლა ამაზე არ მოვყვები.

მოვლენების წარსულში დატოვება შეუძლებელი აღმოჩნდა. ისინი სიზმრებში დაბრუნდნენ. სიზმრები ხომ იგივე ცხადია.

„გახსოვდეთ აფხაზეთი!“ „აფხაზეთი ჩვენი ტკივილია!“ − დიდი, უსიამოვნო გრძნობის მომგვრელი ბილბორდები დედაქალაქის შემოსასვლელში, ერთი მხრივ „უკვდავყოფდა“ ჩვენს წარსულს და, მეორე მხრივ, ძალადობდა ჩემს მეხსიერებაზე.

მთელი ეს 25 წელი უხვად მივირთვი ლოტუსი[1] და ვცდილობდი, დამევიწყებინა წარსული. მეტიც, პირობა მივეცი თავს, რომ არასდროს დავბრუნდებოდი იქ.

2017 წლის 15 მარტს დავბრუნდი.

მაგრამ ახლა ამაზე არ მოვყვები.

შენ

39-41 გვერდები ცარიელია. დასაწერია.

ისინი

ისინი, ვისმა მეხსიერებამაც შემოინახა მოგონებები აფხაზეთში დარჩენილ ბავშვობაზე.

ერთგიგაბაიტიანი 12 რეპრეზენტაცია.

„მე“-ს აწმყოში გააზრება. აწმყოსა და წარსულის პირისპირ შეყრა. ახალი თაობის მიერ ხელოვნების სხვადასხვა ენაზე გაცემული პასუხები ტრავმულ წარსულზე.

1GB − პაპუნა პაპასქირი: სახლი, რომელიც არ მახსოვს
1GB − ნინო კალანდია: აბა ულა
1GB − ანუნა ბუკია: chek-in სახლში
1GB − გიორგი ესებუა: უჩემოდ სახლში
1GB − კახა კინწურაშვილი: მემკვიდრე
1GB − თეა თოფურია: უმიზეზო
1GB − პაატა შამუგია: მხსნელი
1GB − ლადო ფოჩხუა: მეხსიერება და პეიზაჟი
1GB − ლადო ფოჩხუა: ჩემი თანამგზავრები ცაში
1GB − ვინდა ფოლიო: ვინდა ფოლიოს სოხუმის რუკა
1GB − ზურა ჯიშკარიანი: 08.2032
1GB − თომა პაპასქირი: ხვალ

ეს იყო ნამდვილი ამბავი მათზე, ვინც წყენა, მარტოობა, შიში და ტკივილი ხელოვნებად აქცია, ვინც ჩვენი დევნილობის გაუსაძლის, უფერულ დღეებს აზრი შესძინა.

ჩვენ

1GB(მე) + 1GB(შენ) + 12GB(ისინი) = GB14

მადლობა მათ იმისთვის, რომ თავიანთი ყველაზე დაფარული მოგონებები გამანდვეს და მომცეს საშუალება, ერთ წიგნად შემეკრა და მკითხველისთვის წარმედგინა.

ეს იყო უდიდესი ნდობა.

პაპუნას მისტერია, ნინოს სვლა, ლადოს მელანქოლია, გიორგის (მე)მკვიდრე, კახას სპექტაკლამდე და სპექტაკლი მიდის, ლადოს მელანქოლია, ანუნას გამბედაობა, ვინდა ფოლიოს „სოხუმის რუკა“, ზურას დრამა, პაატას მხსნელი, თეას უმიზეზო და თომას ხვალ.

ერთხელ ბესიკ ხარანაულმა მითხრა: ეს ამბები ისეთი ნამდვილია, ისეთი სულისშემძვრელი, რომ ლიტერატურაზე უფრო დიდი ამბავი ხდებაო.

ჰო, დიდი ამბავი ხდება! აფხაზეთის ამბების რეპრერზენტაცია დაიწყო და აუცილებლად გაგრძელდება!!!

ავტორი: თეა კალანდია

EPILOGUE

Me


This story started a while ago, when on 27 September, 1993, at 5 pm on Georgian Public Broadcasting the second most powerful person of the time declared that Sukhumi had fallen. The definition of a refugee, a person who has been forced to leave their home, only then entered my thesaurus. An important part of “me” disappeared and I could no longer tell what “us” was. All of us, one day, became refugees. What next? Next was every day, every minute and every second expectation of returning home. Lado Pochkua writes: “Tbilisi, snarling like a wolf was threatening with the Kalashnikovs”, but could we really have been scared with “Kalashnikovs”? Cold, hunger, the endless list of dead and missing people...

 

But I don’t want to talk about this now.


It is impossible just to leave events behind and forget about them. They keep bouncing back into your dreams. And dreams, in fact, are reality!


“Remember Abkhazia!”, “Abkhazia is Our Pain!”- big billboards at the entrance of the city, on the one hand, helped us preserve our memories, but on the other hand, acted violently into our recollections.

During 25 years I abundantly ate Lotus and tried to forget my past. Even more, I promised myself that I would never go back.


But I returned home on 15 March 2017.


But I don’t want to talk about this now.


You

 

39-41 pages are empty. They need to be written.

 

Them


They, who have preserved the memories of their childhood in Abkhazia.

 

1GB of 12 representations.

 

The understanding of “me” in the present. A face to face encounter of past and present. Cultural answers of new generations’ to their traumatic past using different forms of arts.

 

1GB - Papuna Papaskiri - House that I no longer remember

1GB - Nino Kalandia - Aba Ula

1GB - Anuna Bukia - Check-in at home

1GB - Giorgi Esebua- At home without me

1GB - Kakha Kintsurashvili - The heir

1GB - Tea Topuria - Without a reason

1GB - Paata Shamugia - The Saviour

1GB - Lado Pochkhua - Satellites in the sky

1GB - Lado Pochkhua - Memory and landscape

1GB - Vinda Folio - The map of Vinda Folio

1GB - Giorgi Esebua - The flight

1GB - Zura Jishkariani - 08.2032

1GB - Toma Papaskiri - Tomorrow

 

A real story about them who turned pain, loneliness and fear into art and have given some meaning to the status of refugees and some colour to the colourless days.

 

Us


1GB (me) + 1GB (you) + 12 GB (them) = 14GB

 

I am grateful that every one of them let me into their most hidden memories and allowed me to present them to the readers.

 

This was the greatest trust.

 

Here’s to the mystery of Papuna, Nino’s pace, Lado’s melancholy, Giorgi’s heir, Kakha’s before the performance…and the play still goes on, Lado’s melancholy, Anuna’s courage, Vinda Polio’s “map of Sukhumi”, Zura’s drama, Paata’s saviour, Tea’s “without a reason” and Thoma’s tomorrow.

 

Basik Kharanauli once told me: this story is so real, so harrowing and mind blowing that it is a story greater than literature.

 

Indeed! This is a historic event! The representation of Abkhazian stories has started and will definitely continue!

 

Author: Tea Kalandia
Translator: Sopio Tobitadze
„14 გბ“ ხელოვნების სხვადასხვა ჟანრის ენაზე მოთხრობილი საქართველოს უახლესი ისტორიაა. ახალი თაობის შემოქმედთა პასუხები ტრავმულ წარსულზე - აფხაზეთის მოვლენების 1-გიგაბაიტიანი 14 რეპრეზენტაცია.

„ლაივპრესმა“ „14 გბ-ის“ გამოქვეყნების უფლება ავტორისგან მიიღო, გამოცემის მხარდაჭერით წიგნი ითარგმნა აფხაზურ და რუსულ ენებზე.

„14 გბ“ თავის დროზე ავტორის ხარჯებით გამოიცა. კრებულის იდეის ავტორი და შემდგენელია თეა კალანდია. მთავარი კონსულტანტი - ნინო კალანდია; მხატვარი - პაპუნა პაპასქირი; რედაქტორი - ნანა გაფრინდაშვილი; დიზაინი - ია მახათაძე.
Print E-mail
Twitter
სხვა მასალები
ფეხსაცმელი უკვე თითქმის ერთი კვირაა
15:00 / 24.05.2020
ფეხსაცმელი უკვე თითქმის ერთი კვირაა
გამახსენდა სოხუმში ჩემი სახლი,
14:26 / 24.05.2020
გამახსენდა სოხუმში ჩემი სახლი,
სოფელ „განთიადის“ კოსმოსური
13:58 / 24.05.2020
სოფელ „განთიადის“ კოსმოსური
კორონავირუსი

საბჭოთა რეპრესიები

ვიდეო
პატარა “სანტები” თანატოლების დასახმარებლად [ვიდეო]
საღამოს ექვსი საათია. ბავშვები საკლასო ოთახში შეკრებილან და საახალწლო სათამაშოებს ამზადებენ. ზოგი თექას
ისევ მშივრები, ისევ ქუჩაში - მოქალაქეთა აქტივიზმით გადარჩენილი სიცოცხლეები [ვიდეო]
მიუსაფარ ძაღლებს ზუგდიდის ქუჩებში თითქმის ყოველ ნაბიჯზე ნახავთ. პარკებსა და სკვერებში, კვების ობიექტებთან,
პირველი მეგრულენოვანი ანიმაცია - ხობელი ანიმატორის სტუდია დიდი გეგმებით [ვიდეო]
ძუკუ დელფინია და კოღონა გაბისკირია, პირველი მეგრულენოვანი ანიმაციური სერიალის პერსონაჟები არიან. მათზე
სკოლის ნათხოვარ შენობაში დაწყებული ჩხოროწყუელი მოსწავლეების ბრძოლა უკეთესი გარემოსთვის [ვიდეო]
ჩვენ არ გვაქვს სხვა პლანეტა, - ამბობენ ჩხოროწყუელი მოსწავლეები და გარემოს გადასარჩენად ერთიანდებიან.
მდინარე ჯუმისგან მიტაცებული მიწები და სამანქანე გზა - დარჩელელები აქციებით იმუქრებიან [ვიდეო]
ზუგდიდის სოფელ დარჩელში, კიროვის უბანში, ძლიერი წვიმების დროს მდინარე ჯუმი დიდდება, კალაპოტიდან
ფოტო
სკოლაში პირბადით - სწავლა საკლასო ოთახებში განახლდა [ფოტო]
დღეს, 4 ოქტომბერს სასწავლო პროცესი, რომელიც პანდემიის
ვაქცინაცია ავტობუსში [ფოტო]
ზუგდიდის მუნიციპალიტეტის სოფლებსა და ქალაქში
„გვიხარია, რომ მოქალაქეები აქტიურობენ“ - ვაქცინაცია ზუგდიდში [ფოტო]
მოქალაქეთა საყოველთაო ვაქცინაცია ზუგდიდში გრძელდება.
"აქტიურობა მაღალია" - ზუგდიდში "ფაიზერით" ვაქცინაცია დაიწყო [ფოტო]
კორონავირუსის საწინააღმდეგო ამერიკული წარმოების "ფაიზერით"
3 თვე კოვიდტესტირების რეჟიმში - ფოტორეპორტაჟი ენგურის ხიდიდან
აფხაზეთ-სამეგრელოს საოკუპაციო ხაზთან, ენგურის ხიდზე,
მზარეულის მაგიდა
მწყრის ხარჩო მეფურად [ვიდეო]
ხარჩოს მოსამზადებლად დაგვჭირდება:
ხარკალია ლებია
ხარკალია, ძველი მეგრული კერძია,
მარწყვის პანაკოტა
უგემრიელესი დესერტი
ხაჭოს პასკა
ინგრედიენტები
                                     ლეჭკერე
ხულიშ ლეჭკერე - ეს არის ძველი
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.