სტუმრად მიურატებთან [ვიდეო/ფოტო]
ჭკადუაშში, დადიანების ყოფილ სანადირო რეზიდენციასთან მიახლოებისას
უზარმაზარ მწვანე მინდორზე,
უძველესი სახლის ფონზე მოსიარულე ბატებს და ცხვრებს შენიშნავთ.
ირგვლივ არსებულ სიჩუმესაც მხოლოდ მათი ხმები არღვევს.
შორიდან მამაკაცის სილუეტი მოჩანს.
შემოდიით, შემოდით, - ფრანგული აქცენტით ქართულად გვეძახის სალომე დადიანისა და აშილ მიურატის შთამომავალი, ალენ მიურატი. 75 წლის ალენი მეოთხე წელია მეუღლესთან, ვერონიკა დე შაბოსთან ერთად ცხოვრობს ამ დიდ სახლში. ცდილობენ რეზიდენციას ისტორიული სახე აღუდგინონ და ტურისტებისთვის საინტერესო გახადონ.
რკინის ჭიშკრის გაღებისთანავე დამსვენებელი დადიანების ისტორიას ნელ-ნელა ეცნობა. ამბავს ხეებზე დაკიდული ფოტოები ყვებიან.

ღია ცის ქვეშ მოწყობილი ფოტოგამოფენის პარალელურად მნახველის ყურადღებას, ულამაზესი ხედები იპყრობს.
გასაკვირი არ არის, რომ დადიანებმა რეზიდენცია სოფლის გამორჩეულ ადგილზე მოიწყვეს -მთის შემაღლებულ ნაწილზე, საიდანაც სამეგრელოსათან ერთად აფხაზეთიც მოჩანს.
ალენ მიურატი სახლში მარტო დაგვხვდა, ვერონიკა დედოფალი, როგორც თავად უწოდებს, ფრანგი სტუმრების შესახვედრად ქუთაისის აეროპორტში წავიდა. სახლში სამზადისი იგრძნობა - დამხმარე ქალბატონი ოთახებს ასუფთავებს.
როგორც მასპინძელი გვიყვება, დასასვენებლად გაემგზავრა მისი შვილი, მატილდა მიურატიც, რომელმაც ოჯახი საქართველოში შექმნა და ხუთი შვილი გააჩინა.

ალენ მიურატთან ერთად ძაღლებიც გვეგებებიან - პატარა ფინია ბუბული და სამი თვის ნაგაზი ხატატა. მათ სახელებს მასპინძელი განსაკუთრებული სიყვარულით გვამცნობს. ისმის ფრანგული მუსიკაც.
ისტორიულ შენობაში შესვლისთანავე სხვა სამყაროში ვხვდებით - მისაღები ოთახი სამეფო დარბაზს გავს, ასეთივე დიდებულება დაჰკრავს საძინებლებს. დიზაინზე ვერონიკა მიურატმა იზრუნა - კედლებიც კი მისი ხელით არის ნაჭრით მოპირკეთებული. ასევე ხელთნაკეთია საძინებლის ნათურები და ბევრი სხვა ნივთი, რომელიც ოთახებს განსაკუთრებულ ელფერს აძლევს.

ალენ მიურატი იხსენებს, რომ 5-6 წლის წინ, როცა ეს სახლი ჩაიბარეს, ცხოველები ბინადრობდნენ. მასპინძელი ყვება, რომ დიდი ენერგია და ძალისხმევა დასჭირდეა რეზიდენციის აღდგენას.
მიურატების მიზანი ნაწილობრივ მიღწეულია, 1735 წელს აგებული სახლი ჯერ კიდევ რესტავრაციის ეტაპზეა, თუმცა უკვე ყველა პირობაა შექმნილი სტუმრების მისაღებად. ტურისტებს გიდობასაც დადიანების შთამომავლები უწევენ.
სახლის დათვალიერების მსურველები გაეცნობიან XVIII საუკუნის ნივთებს, რომლებიც ალენ მიურატს მემკვიდროებით მამისგან ერგო.

მიურატები ინახავენ თანამედროვე პერიოდის სხვადასხვა ნივთებსაც, მათ შორის, ზუგდიდის ფაიფურის ქარხანაში დამზადებულ ჭურჭლის კოლექციას.
ღია მუზეუმის დათვალიერებას მსურველები 2 ლარად შეძლებენ. გამოფენა 3 თვეს გასტანს. უახლოეს დღეებში რეზიდენციის დამსვენებლებისთვის ამოქმედდება კაფე. ალენ მიურატი ამბობს, რომ სულ ახალი მოწყობილი აქვთ ვენახი, სადაც მოყვანილი ვაზით მომდევნო წლებში ტურისტებს გაუმასპინძლდებიან.
შორიდან მამაკაცის სილუეტი მოჩანს.
შემოდიით, შემოდით, - ფრანგული აქცენტით ქართულად გვეძახის სალომე დადიანისა და აშილ მიურატის შთამომავალი, ალენ მიურატი. 75 წლის ალენი მეოთხე წელია მეუღლესთან, ვერონიკა დე შაბოსთან ერთად ცხოვრობს ამ დიდ სახლში. ცდილობენ რეზიდენციას ისტორიული სახე აღუდგინონ და ტურისტებისთვის საინტერესო გახადონ.
რკინის ჭიშკრის გაღებისთანავე დამსვენებელი დადიანების ისტორიას ნელ-ნელა ეცნობა. ამბავს ხეებზე დაკიდული ფოტოები ყვებიან.

ღია ცის ქვეშ მოწყობილი ფოტოგამოფენის პარალელურად მნახველის ყურადღებას, ულამაზესი ხედები იპყრობს.
გასაკვირი არ არის, რომ დადიანებმა რეზიდენცია სოფლის გამორჩეულ ადგილზე მოიწყვეს -მთის შემაღლებულ ნაწილზე, საიდანაც სამეგრელოსათან ერთად აფხაზეთიც მოჩანს.
ალენ მიურატი სახლში მარტო დაგვხვდა, ვერონიკა დედოფალი, როგორც თავად უწოდებს, ფრანგი სტუმრების შესახვედრად ქუთაისის აეროპორტში წავიდა. სახლში სამზადისი იგრძნობა - დამხმარე ქალბატონი ოთახებს ასუფთავებს.
როგორც მასპინძელი გვიყვება, დასასვენებლად გაემგზავრა მისი შვილი, მატილდა მიურატიც, რომელმაც ოჯახი საქართველოში შექმნა და ხუთი შვილი გააჩინა.

ალენ მიურატთან ერთად ძაღლებიც გვეგებებიან - პატარა ფინია ბუბული და სამი თვის ნაგაზი ხატატა. მათ სახელებს მასპინძელი განსაკუთრებული სიყვარულით გვამცნობს. ისმის ფრანგული მუსიკაც.
ისტორიულ შენობაში შესვლისთანავე სხვა სამყაროში ვხვდებით - მისაღები ოთახი სამეფო დარბაზს გავს, ასეთივე დიდებულება დაჰკრავს საძინებლებს. დიზაინზე ვერონიკა მიურატმა იზრუნა - კედლებიც კი მისი ხელით არის ნაჭრით მოპირკეთებული. ასევე ხელთნაკეთია საძინებლის ნათურები და ბევრი სხვა ნივთი, რომელიც ოთახებს განსაკუთრებულ ელფერს აძლევს.

ალენ მიურატი იხსენებს, რომ 5-6 წლის წინ, როცა ეს სახლი ჩაიბარეს, ცხოველები ბინადრობდნენ. მასპინძელი ყვება, რომ დიდი ენერგია და ძალისხმევა დასჭირდეა რეზიდენციის აღდგენას.
მიურატების მიზანი ნაწილობრივ მიღწეულია, 1735 წელს აგებული სახლი ჯერ კიდევ რესტავრაციის ეტაპზეა, თუმცა უკვე ყველა პირობაა შექმნილი სტუმრების მისაღებად. ტურისტებს გიდობასაც დადიანების შთამომავლები უწევენ.
სახლის დათვალიერების მსურველები გაეცნობიან XVIII საუკუნის ნივთებს, რომლებიც ალენ მიურატს მემკვიდროებით მამისგან ერგო.

მიურატები ინახავენ თანამედროვე პერიოდის სხვადასხვა ნივთებსაც, მათ შორის, ზუგდიდის ფაიფურის ქარხანაში დამზადებულ ჭურჭლის კოლექციას.
ღია მუზეუმის დათვალიერებას მსურველები 2 ლარად შეძლებენ. გამოფენა 3 თვეს გასტანს. უახლოეს დღეებში რეზიდენციის დამსვენებლებისთვის ამოქმედდება კაფე. ალენ მიურატი ამბობს, რომ სულ ახალი მოწყობილი აქვთ ვენახი, სადაც მოყვანილი ვაზით მომდევნო წლებში ტურისტებს გაუმასპინძლდებიან.