პოლიმერული თიხის ჭიქები, ნაქსოვი ჩანთები, გულსაბნევები, საყურეები, სხვადასხვა აქსესუარი, ნაქარგები, მინიატურული ქანდაკებები და თოჯინები - ამ ყველაფერს 28 წლის ამიდა ახალაია ამზადებს. პარარელურად კერავს კიდეც. ხელსაქმის სიყვარული მშობლებისგან და ბებიისგან გამოყვა. თუ ადრე ნივთებს მხოლოდ სასაჩუქრედ ამზადებდა, დღეს ჰობი ბიზნესად გაიხადა. უკვე ორი წელია ეს მისი ოჯახის შემოსავალის ერთ-ერთი ძირითადი წყაროა. ჩემი ნახელავი მოწონდათ, მერე ფინანსური საჭიროებაც დამიდგა და ამან გადამაწყვეტინა მარკეტინგულად შემეხედაო საქმისთვის, რომელსაც ზოგიერთი თავშესაქცევ საშუალებად აღიქვამს და ეეჭვება, მისგან რაიმე სარგებლის მიღება შეძლოს.

ამიდა დევნილია და ოკუპირებული საბერიოს მოსაზღვრედ, წალენჯიხის სოფელ ფახულანში ცხოვრობს. მის სახლამდე, გზად ხიდია, რომლის ქვეშაც ენგური მიედინება. ენგურს მალევე უერთდება მდინარე ოლორიც. აქედან კარგად მოსჩანს აფხაზეთის მთების სიმწვანე, სანამ შემოდგომა გააყვითლებს.

ხელთნაკეთ ნივთებზე ბავშვობიდან მუშაობს. პოლიმერული თიხის შემსწავლელი კურსები ზუგდიდში გაიარა. ეს ცოდნა კი მოგვიანებით, ინტერნეტიდან მიღებული ინფორმაციით შეივსო. მასალას ნამუშევრებისთვის ქუთაისში, ან თბილისში ყიდულობს. ზუგდიდში პოლიმერულ თიხას ვერ იშოვიო. აქ და სხვაგანაც, თეთრ საძერწ თიხას სთავაზობენ მხოლოდ. მართალია პანდემიის დროს ფერებზე დეფიციტი შეიქმნა, თუმცა ახლა დანაკლისი აინაზღაურა. განსხვავებული ფერის მისაღებად რამდენიმე ფერის თიხასაც აზავებს.

ნივთები ჩვეულებრივ ელექტროღუმელში ცხვება. ოღონდ პროცესი, რომელიც დაახლოებით 35-40 წუთს გრძელდება, სპეციალური თერმომეტრით უნდა გაკონტროლდეს.

"გამომწვარი თიხა იმდენად დრეკადია, როცა გადაღუნავ, არ უნდა ტყდებოდეს. რადგან ვიყენებ ჭიქებზე, სამკაულებზე, მრავალჯერადი მოხმარების ნივთებზე, რასაც კეთებ, ხარისხიანი უნდა იყოს და არ უნდა იყოს ვიზუალისთვის. ხშირად ვამბობ ხუმრობით, ჭიქაზე გარანტიას ვერ ვიძლევი, რადგან ჩემი გაკეთებული არ არის, მაგრამ თიხის გარანტიას კი. შესაძლოა ჭიქა გატყდეს, მაგრამ თიხა უვნებელი რჩება. მისი მიწებება სხვა ჭიქაზეც შესაძლებელია", - უთხრა ამიდამ "ლაივპრესს".

პოლიმერული თიხისგან დამზადებული ჭიქების საფასური კოვზთან ერთად, 25 ლარია. მასზე ძირითადად გაზაფხულის ფერებს და ყვავილებს ნახავთ, რომელიც კლიენტის სურვილისამებრ იცვლება.

ახალგაზრდა ქალი ცდილობს განსხვავებული ჰქონდეს ნაქსოვი ჩანთებიც. მათ რკინის დეტალებით აფორმებს. მომავალში ნივთების პოლიმერული თიხის ყვავილებით გაწყობასაც გეგმავს. ხეზე მინანქარიც უნდა სცადოს და ნაქსოვ აქსესუარებზე გადაიტანოს. კონკურენტებს თვალს ვადევნებ, ბევრი ნაქსოვი ჩანთა გაჩნდა ბაზარზე და მინდა ჩემი ნამუშევრები გამორჩეული იყოსო, ამბობს.

შედარებით მომცრო ზომის ჩანთებს 40 ლარად ყიდის. დიზაინის და იმის მიხედვით, თუ რა მასალაა მასზე დატანილი, ღირებულება 50-დან 90 ლარამდე მერყეობს.

ამიდა საკუთარ ნახელავს ძირითადად ონლაინ ყიდის. ამისთვის სპეციალური "ფეისბუკ" გვერდიც შექმნა. შეკვეთებს მაშინაც იღებდა, როცა ქვეყანა კარანტინის წესებით ცხოვრობდა. რეგიონებში ნივთებს ფოსტით აგზავნიდა, ან ტრანსპორტს ატანდა, თუკი ის რომელიმე კლიენტის სახლთან გაივლიდა.

პანდემიამდე აქსესუარებს აფხაზეთშიც აგზავნიდა. ოჩამჩირეში მის ნათესავებს მაღაზია აქვთ, სადაც საცდელად რამდენიმე ნივთი დადო. აფხაზებს ეს ნივთები მოეწონათ, დაინტერესდნენ და შეუკვეთეს. თუმცა მას შემდეგ, რაც სოხუმის გადაწყვეტილებით ენგურის ხიდი ჩაიკეტა, ნამუშევრების ჩატანას ვეღარ ახერხებს.

ამიდას ნივთების დამზადებაში შვილები ეხმარებიან, თიხის დამუშავება იქნება ეს, ძერწვა თუ ღუმელში ჩაწყობა. როცა ბევრი შეკვეთა მაქვს, ხელის ერთი შემშველებელიც ბევრს ნიშნავსო ჩემთვის. ფიქრობს, რომ სწორი გადაწყვეტილება მიიღო, როცა ხელსაქმეს თავი არ დაანება და ეს უნარები საკუთარი თავის განსავითარებლად გამოიყენა. ძლიერი ქალი საჭიროა, განსაკუთრებით სოფლადო. სწორედ ამიტომ, მის სამომავლო გეგმებშია თანასოფლელებს, ვისაც კი სურვილი ექნება, ხელთნაკეთი ნივთების დამზადება უფასოდ შეასწავლოს.

"არის შემთხვევები, როცა ეუბნებიან, საქმე არ გაქვს და ამისგან რას მიიღებ, ჯობია სხვა რაღაცები აკეთო. მაგრამ ჩემს ოჯახში ერთი წამით არ მიგრძვნია ანალოგიური. პირიქით. მაქსიმალურად გვერდში მიდგანან. წლების წინ ცუდად გავხდი. თავის ტვინის სიმსივნით დაავვადდი. მხედველობა არ მქონდა. ბევრი ვიშრომე, რომ დღეს რა შედეგიც მაქვს, ის შედეგი დაგვედო. მაშინ მივხვდი, როცა დედა ხარ, როცა ქალი ხარ, ორმაგად, ათმაგად მეტი გმართებს და უფალს მადლობა, რომ კარგად ვარ და ვთვლი, რომ მაქსიმუმი გავაკეთო, რაც შეიძლება ქალმა გააკეთოს. ერთი წამიც არ უნდა დავკარგო უაზრო რაღაცაზე. ჩემი შესაძლებლობები მაქსიმალურად უნდა გამოვიყენო", - ამბობს ამიდა.

ახალგაზრდა ქალს სამომავლოდ ბევრი გეგმა აქვს. ერთ-ერთია სამკერვალოს გახსნა, სადაც დედებისთვის და შვილებისთვის ერთნაირი ტანსაცმელი შეიკერება. პროექტი უკვე დაწერა. ახლა დაფინანსების მოლოდინშია.


ამიდა, როგორც დევნილი, აფხაზეთში მცხოვრები ქალების გაძლიერებაზეც ფიქრობს. უნდა მაღაზია გახსნას და სხვადასხვა ხელსაქმე, რაც თავად აქცია ბიზნესად, ახლა მათაც შეასწავლოს. როგორ განახორციელებს ამ ყველაფერს, ჯერ არ იცის. ის რაც ზუსტად იცის ის, არის, რომ თვითგანვითარებაზე ზრუნვას არ შეწყვეტს.

"სულ ვამბობ, რომ ჩემი შთაგონების წყარო არის აფხაზეთი და მისი ბუნება. მიუხედავად რამდენჯერ გადაწვისა და პრობლემის, აფხაზეთი შავ-თეთრია. სულ ვამბობ, რომ უბრალოდ ჩვენ უნდა დავამატოთ ფერები", - ამბობს ამიდა.

მოცემული კონტენტი საქართველოში აშშ-ის საელჩოს დაფინანსებით IREX-ის მიერ განხორციელებული "საქართველოს მედია პარტნირობის პროგრამის" (GMPP) მხარდაჭერით შეიქმნა. გამოთქმული მოსაზრებები შესაძლოა არ გამოხატავდეს დონორის პოზიციას".