ახალგაზრდული ოლიმპიადის პირველი ქართველი მოჭიდავე ოქროსმედალოსანი [ვიდეო]
17 წლის ახალგაზრდა ამბობს, რომ არგენტინაში, ბუენოს აირესში გამართული შეჯიბრი ცხოვრების ბოლომდე დაამახსოვრდება, როგორც ერთ-ერთი ბედნიერი წუთები მის კარიერაში. გამარჯვებულის - რეაქცია, საქართველოს დროშა და ეროვნული ჰიმნი - ემოციები ჯერაც არ განელებია. თუმცა დღეს ბევრად თავშეკავებულია, და თავდაჯერებულიც.
გიორგი დღესაც სენაკის სასპორტო სკოლის დარბაზში ვარჯიშობს და ემზადება შეჯიბრებებისთვის, სადაც მშობლების სურვილით თერთმეტი წლის წინ მიიყვანეს. მოგვიანებით მიხვდა, რომ ჭიდაობა მისთვის მხოლოდ გართობა, ან ცხოვრების ჯანსაღი წესი არ იყო, არამედ ცხოვრების მთავარი საქმე.
„11 წელია ვვარჯიშობ. თავდაუზოგავად ვშრომობდი იმისთვის, რომ მიმეღწია ამ შედეგისთვის და გავმხდარიყავი ჩემპიონი. ბევრი შეკრება გავიარე. დღემდე არ მქონია საქართველოს ჰიმნი აჟღერებული. ეს მოხდა ოლიმპიადაზე. არაერთ საერთაშორისო ტურნირზე ვყოფილვარ. ბევრი მარცხი მინახავს, მაგრამ ამ მარცხით ბევრი ვისწავლე. უფრო მეტი მოვინდომე“, - უთხრა მოჭიდავემ „ლაივპრესს“.
დიდ გამარჯვებამდე მან მან ჯერ სომეხ მოწინააღმდეგეს სძლია, სწორედ მას, ვისთანაც რამდენიმე თვის წინ გამართულ ევროპის ჩემპიონატზე ფინალურ დაპირისპირებაში დამარცხა, შემდეგ ალჟირელ და ყირგიზ მეტოქეებს მოუგო. ამბობს, რომ დარბაზში შეკრებილი ქართველებისგან დიდ მხარდაჭერას გრძნობდა, მათმა იქ ყოფნან და ეროვნულმა დროშამ არგენტინის დედაქალაქში კი, მოტივაცია გაუორკეცა.
სენაკში დაბრუნებულ გიორგი ჩხიკვაძეს სკოლაში საზეიმო დახვედრა მოუწყვეს. ახალგაზრდა სპორსტმენის თქმით, ბევრი დრო გაკვეთილებზე სასიარულოდ არც ჰქონია, თუმცა სათანადო ხელშეწყობას პედაგოგების მხრიდან მუდმივად გრძნობდა.
ახალგაზრდა სპორტსმენთან ერთად, პირველი ოქროა ეს გამარჯვება მისი პირადი მწვრთნელისთვისაც. ვალერიან მურღულიას თქმით, ამის გამო მოჭიდავის წარმატებას განსაკუთრებული ემოციით შეხვდა. ამბობს, რომ არგენტინაში გამართული ახალგაზრდული ოლიმპიადა რიგით მესამეა, თუმცა ამ ხნის მანძილზე ვერცერთმა ქართველმა პირველი ადგილის მოპოვება ვერ შეძლო. სწორედ ამიტომ, ფიქრობს - გიორგიმ ისტორია დაწერა, რომლის პირველი გმირიც თავად არის - პირველი ახალგაზრდული ოლიმპიური ჩემპიონი საქართველოსი სენაკიდან.
„სენაკის სპორტული სკოლა ყოველთვის გამოირჩეოდა ტიტულებით, მაგრამ არ იყო ოქრო. ჩემს კარიერაშიც, რაც მე დავიწყე მწვრთნელობა, არ იყო ოქრო, არ იყო ჰიმნი და არ ყოფილა დროშა. მე ასმაგად მადლობელი ვარ გიორგის ამის გამო. ეს ოცნება იყო ოლიმპიური კომიტეტის, მთელი საქართველოსი, რომ გვქონოდა ოქრო. აგვეფრიალებინა საქართველოს დროშა და ჰიმნი აგვეჟღერებინა. ეს ყველაფერი საბედნიეროდ მოხდა“, - გვითხრა ვალერიან მურღულიამ.
გიორგის წარმატებაში მთავარი დამსახურება დედას მიუძღვის. ელზა ჯიჯელავა ამბობს, რომ შვილმა მთელი ცხოვრების ოცნება აუსრულა. მისი თქმით, ქმარი ყოფილი მოჭიდავეა, რომელმაც რიგი მიზეზების გამო ვერ შეძლო სპორტს გაჰყოლოდა, ამიტომაც დიდი სურვილი ჰქონდა, ერთ-ერთი შვილი მაინც კარგი მოჭიდავე დამდგარიყო. გიორგის გამარჯვებაზე საუბრისას ემოციებს და ცრემლს ვერც დღეს ვერ იკავებს. ამბობს, რომ ვარჯიშის პარარელურად, მის შეკრებებსაც ესწრება და შვილის წარმატებულ სპორტსმენად ჩამოყალიბებაშიც თავიდანვე აქტიურად იყო ჩართული.
„ერთი დღეც კი არ ყოფილა ისეთი, რომ გიორგი დამეტოვებინა. მქონია ისეთი მომენტებიც, როცა მიმიტოვებია ოჯახი, სამი შვილი, გავყოლილვარ გიორგის შეკრებებზე. მხარში ვედექი ყოველთვის. ძნელია სიტყვებით გადმოვცე, რას ნიშნავს ეს სპორტი ჩემთვის, ერთი ცხოვრებაა. ყოველთვის ვეუბნებოდი, დე, მე მინდა დროშა, რომ შენი ქვეყნის ჰიმნი ააჟღერო. ეს ჩემმა შვილმა შეძლო. მე უბედნიერესი დედა და ქალი ვარ“, - აღნიშნა ელზა ჯიჯელავამ.
გიორგი ჩხიკვაძე უკვე სამი წელია ჭაბუკთა ნაკრებში ირიცხება. ახალგაზრდა სპორტსმენი საქართველოს ორგზის ჩემპიონი და ამდენგზისვე ევროპის პრიზორია. აპირებს ჭიდაობა ცხოვრების მთავარ პროფესიად აქციოს და ქვეყანა კიდევ არაერთხელ ასახელოს.